1

Doigts

 

Toi,
Figure fantôme
des papillons qui enflamment mes entrailles jusqu’à la gorge
Pour toi des papillons je veux que deviennent mes doigts,
en refaisant  ton corps
fil-à-fil,
te touchant comme la pluie,
qui à Camariñas pare en dentelle le lin
en chantant comme le buis.
J’attendrais, pour croquer le fruit perdu
jusqu’à arracher la membrane de soie qui encage les vers
de ton maudit désir
Et ensuite….
Des doigts aux orteils
et des orteils aux doigts
corps entier,
je t’enfilerai,
dans mon bustier,
comme le ver fait avec la soie
et pour les points sur les cotés
je prendrai du fil de lin.
Et pour que tu sois tel que tu es
pour ne pas te perdre en chemin
on se coudra doucement
on s’enfilera pas a pas
une fois l’un, l’autre encore une fois
fil de soie, fil de lin.

 

 

 

Dedos

Ti,
figura fantasma
das bolboretas que me queiman os adentros ata a gorxa.
Bolboretas que quero que sexan para ti estes meus dedos,
refacendo ese corpo teu,
fío a fío,
tocando como a choiva,
cantando coma o buxo que rebulindo
decora en Camariñas o liño.
Esperaría, para trincar con forza o froito perdido
ata arrincar a teaza de seda que engaiola os vermes
do teu desexo maldito
E logo…..
Das dedas aos dedos e dos dedos ás dedas
enfiareite enteiro no meu corpiño,
coma o verme fai ca seda
e as puntadas do costado dareinas
cun fío de liño
E para ser ti quen es
sen perderte no camiño,
coserémonos a modo,
coseremos paseniño,
unha vez un, outra vez outro,
fío de seda, fío de liño.

 

Galicien