La mémoire est une valise

La mémoire est une valise

l’oubli deux

prenons par le début la lumière

voyons si elle per­siste au charbon.

Moi, tu vois, je ne suis pas convaincu

j’ai tant de flammes à entretenir.

Pre­mière flamme :

               Tu me touches

                  et mon sang s’ouvre en gros bourgeons

                  bien­tôt plus de place pour moi

Deux­ième flamme :

               Jouer avec le zéro

               et rester à l’as

Troisième flamme :

               Ce dénuement

de n’être pas debout —

               aurige des bêtes sauvages

               mais aus­si proie des carrefours

               J’ai voulu le corps

pro­longé en soleil

à présent je demande à la poésie

de me cass­er les bras

Qua­trième flamme :

               Celle où je jette les poèmes égorgés.

               Celle qui m’attend.

Cinquième flamme (dite commune) :

               Tu es fou, tout va pren­dre feu là-dedans

from the the poet­ry book: Η αλητεία του αίματος, trans­lat­ed by Michel Volkovitch with the title Vagabondages du sang, édi­tions des van­neaux in june 2012.

Η μνήμη είναι, μια βαλίτσα

Η λήθη είναι δύο

Να πάρουμε το φως απ’ την αρχή

να δούμε αν επιμένει στο κάρβουνο

Εγώ δεν πείθομαι, βλέπεις,

έχω τόσες φλόγες να συντηρήσω

Φλόγα πρώτη:

               Μ’ ακουμπάς

               και το αίμα μου ανοίγει μεγάλα μπουμπούκια

               Στο τέλος δε θα μείνει χώρος για μένα

Φλόγα δεύτερη:

               Να παίζεις με το μηδέν

               και να μένεις στον άσο

Φλόγα τρίτη:

               Αυτή η ένδεια

               του να μη στέκεσαι

               των θηρίων ηνίοχος

               αλλά και βορά διαδρομών

               Θέλησα το σώμα

               στην προέκταση του σε ήλιο,

               τώρα ζητάω απ’ την ποίηση

               να μου σπάσει τα χέρια

Φλόγα τέταρτη:

               Αυτή όπου ρίχνω τα σφαγμένα ποιήματα

               Αυτή που με περιμένει

Φλόγα πέμπτη (η επονομαζόμενη και κοινή):

               Τρελέ, θα πιάσουμε καμιά πυρκαγιά εδώ μέσα