Nous sommes enlacés

Nous sommes enlacés

                           elle a la vision du vide

c’est une paix aveugle

qui sur­veille la poitrine

épin­gles à cheveux aux lèvres

J’ai vécu ain­si le spasme

qui argente les choses

               et je n’aime plus la lune

                   et je n’aime plus la mer

je veux des craque­ments nus dans le sang

mon des­tin telle une vigne

ayant où elle peut pour fruit

le soleil à genoux

se tor­dant aux grillages

Pas ques­tion que je rou­vre jamais

la porte

j’allumerai seule­ment mon ouïe

pour vous trans­met­tre des sanglots

et l’amour

stag­n­era dans les tasses

Être enlacé veut dire

               par­fumer le vide

 from the the poet­ry book: Η αλητεία του αίματος, trans­lat­ed by Michel Volkovitch with the title Vagabondages du sang, édi­tions des van­neaux in june 2012.

Αγκαλιαζόμαστε

       κι οραματίζεται το κενό

είναι μια ησυχία τυφλή

που εποπτεύει το στήθος

με φουρκέτες στα χείλη

Έτσι βίωσα το σπασμό

που ασημώνει τα πράγματα

             και δεν αγαπώ πια το φεγγάρι 

                   δεν αγαπώ πια τη θάλασσα

Θέλω κρότους γυμνούς μέσα στο αίμα

τη μοίρα μου σαν κληματαριά

να καρπίζει όπου λάχει

τον ήλιο γονυπετή

να σφαδάζει στα σύρματα

Ποτέ δεν πρόκειται να ξανανοίξω

την πόρτα

θ’ ανάψω μόνο την ακοή μου

να σας μεταφέρω λυγμούς

κι ο έρωτας

θα λιμνάζει μες στα φλιτζάνια

Αγκαλιαζόμαστε σημαίνει

              αρωματίζουμε το κενό