Si je meurs ce sera un jour aux approches du soir
Il tombera une neige toute noire
Les chemins seront recou­verts de mon cœur
Je ver­rai venir la nuit
A tra­vers mes doigts

Si je meurs ce sera un jour aux approches du soir
Les enfants iront au cinéma
J’enfoncerai mon vis­age dans une fleur
Comme pour pleurer.
Un train passera imperceptiblement

Si je meurs ce sera un jour aux approches du soir
Il me plaira de m’en aller 
J’entrerai dans une ville un soir
Je regarderai la mer 
A tra­vers les abricotiers 
J’irai voir un spectacle

Si je meurs ce sera un jour aux approches du soir
Un nuage passera au loin
Un nuage d’enfance noir
Un pein­tre surréaliste 
Com­mencera à chang­er le monde
Le chant des oiseaux, les cris
La couleur de la mer 
Et des champs se mêlent

Je t’apporterai un poème
Les paroles jail­liront de mon rêve
Le monde se sépar­era en parties
Dans l’un le matin de dimanche
Dans l’autre le ciel
Dans un autre les feuilles jaunies
Dans un autre enfin un homme
Tout recommencera 

1972

Traduit par Y. Avunç

 

BEN ÖLÜRSEM AKŞAMÜSTÜ ÖLÜRÜM

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre sim­siyah bir kar yağar
Yol­lar kalbim­le örtülür
Par­mak­larımın arasından
Gecenin geldiği­ni görürüm

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Çocuk­lar sine­maya gider
Yüzümü bir çiçeğe gömüp
Ağla­mak gibi isterim
Derinden bir tren geçer

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Alıp başımı git­mek isterim
Bir akşam bir kente girerim
Kayısı ağaçları arasından
Gidip denize bakarım
Bir tiy­a­tro seyrederim

Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Uza­k­tan bir bulut geçer
Karan­lık bir çocuk­luk bulutu
Gerçeküstücü bir ressam
Dünyayı değiştirm­eye başlar
Kuş ses­leri, haykırışlar
Denizin ve kırların
Ren­gi bir­birine karışır

Sana bir şiir getiririm
Sözler rüyam­dan fışkırır
Dünya bölüm­lere ayrılır
Birinde bir pazar sabahı
Birinde bir gökyüzü
Birinde sarar­mış yapraklar
Birinde bir adam
Her şeye yeniden başlar

1972

image_pdfimage_print