Peut-être restait-il à écrire
Comme une pre­mière fois
Sur la page d’un cahi­er ouvert
Ce que l’on ne peut saisir

Mais que l’ab­sence révèle

On voit
Sur le blanc des lignes
l’his­toire à écrire
Dans un coeur à coeur
Où renaît le sens à déchiffrer
De toute vie à donner

Ainsi
On sait où l’on va
On saura ce que l’on dit.

 

 

Marteze e chrome da skriva
‘Vel eur wech kenta
War pajenn eur c’haier digor
Ar pez ne c’heller ket tapoud krog ennan

Med a zo roet da anaoud gand an diouer

Gweled a reer
War gwenn al linennou
An istor da skriva
O veza kalon ouz kalon
Hag aze e teu da veo ar ster da zichifra
Euz kement buez (a zo) da rei

Evel-se
E ouez­er da belec’h emaer o vond
E oue­zor ar pez a lavarer.

 

image_pdfimage_print