Peut-être restait-il à écrire
Comme une première fois
Sur la page d’un cahier ouvert
Ce que l’on ne peut saisir
Mais que l’absence révèle
On voit
Sur le blanc des lignes
l’histoire à écrire
Dans un coeur à coeur
Où renaît le sens à déchiffrer
De toute vie à donner
Ainsi
On sait où l’on va
On saura ce que l’on dit.
Marteze e chrome da skriva
‘Vel eur wech kenta
War pajenn eur c’haier digor
Ar pez ne c’heller ket tapoud krog ennan
Med a zo roet da anaoud gand an diouer
Gweled a reer
War gwenn al linennou
An istor da skriva
O veza kalon ouz kalon
Hag aze e teu da veo ar ster da zichifra
Euz kement buez (a zo) da rei
Evel-se
E ouezer da belec’h emaer o vond
E ouezor ar pez a lavarer.